Roczniki naukowe

Potrzeba poszerzenia i zacieśnienia współpracy pomiędzy nauczycielami akademickimi, wywodzącymi się z kręgu praktyków, których doświadczenie zawodowe stanowi wartościowe źródło wiedzy nie tylko dla studentów, ale również wszystkich zainteresowanych aktualnymi problemami opieki, wychowania, edukacji, skłoniła do próby stworzenia forum wymiany poglądów, refleksji, ocen oraz opinii w postaci rocznika „Edukacja. Terapia. Opieka”.

Publikowane treści dotyczą aktualnych, istotnych społecznie problemów w aspekcie pedagogicznym, psychologicznym oraz socjalnym. Takie interdyscyplinarne podejście pozwala na pogłębione, pełniejsze poznawanie oraz sprzyja wzajemnej inspiracji w podejmowaniu działań na rzecz ich rozwiązywania. Charakter wyzwań sprawia, że współpraca specjalistów z wielu dziedzin nauki – teoretyków i praktyków – stała się koniecznością.

Pracownik socjalny nie może obejść się bez wiedzy psychologicznej i pedagogicznej, podobnie jak pedagog bez umiejętności organizowania opieki, terapii, rozpoznawania i analizowania stanów emocjonalnych wychowanków. Z pozoru różne zawody nauczyciela, psychologa, pedagoga, pracownika socjalnego łączy odpowiedzialna troska o los osób potrzebujących profesjonalnego wsparcia w różnych sferach swojej aktywności. Wszystkie one, mimo wielu różnic wynikających ze specjalizacji, wnoszą swój wkład w dzieło powszechnego wychowania – wychowania do godnego, pełnego uczestnictwa w szeroko pojmowanej kulturze i powszechnie uznawanych ogólnoludzkich wartości.

Poszukując dróg rozwiązywania wielu trudnych i skomplikowanych problemów, jakie piętrzą się przed współczesnym społeczeństwem, warto uważnie, na bieżąco śledzić i opisywać zachodzące wokół nas zmiany, które dotyczą życia zawodowego, rodzinnego, kulturalnego. Gromadząc praktyczne doświadczenia, podejmować próby wyciągania wniosków i formułowania dyrektyw dla przyszłych profesjonalnych działań.

Czasopismo ma umożliwić szerokiemu gronu pracowników dydaktycznych naszej uczelni włączenie się w nurt dyskusji dotyczącej wypracowywania modelu edukacji, terapii, opieki na miarę obecnych i antycypowanych potrzeb oraz wyzwań. Ważnym jego celem jest także zainteresowanie czytelników możliwościami, jakie stwarza współpraca specjalistów z różnych obszarów nauki i praktyki, w dziedzinie wypracowywania koncepcji rozwiązywania wielu ludzkich problemów.

Podmiotowe, holistyczne traktowanie człowieka wymaga wieloaspektowego analizowania jego istotnych życiowych trudności po to, by właściwie móc organizować niezbędne mu, skuteczne wsparcie, działania o charakterze terapeutycznym, rehabilitacyjnym, opiekuńczym czy profilaktycznym.

Powszechnie wiadomym jest, że właściwa edukacja stanowi panaceum na wiele społecznych i indywidualnych patologii, stąd tak szczególnie wnikliwej refleksji wymaga dziś jej jakość. Potrzeby w dziedzinie modernizacji edukacji – wprowadzania innowacji organizacyjnych, metodycznych, treściowych – zgłaszają różne kręgi społeczne. Na łamach czasopisma można się do nich krytycznie odnosić, czerpać z nich inspirację dla podejmowania wysiłku reformowania tych obszarów, gdzie zmiany są konieczne i możliwe bez naruszania obowiązującego ładu prawnego.

Do pobrania: