Zajęcia w ramach projektu „Przez ciernie do gwiazd”

W sobotę, 23.10.2021 r. odbyły się zajęcia w ramach projektu „Przez ciernie do gwiazd”. Uczestnicy Uniwersytetu Dzieci wzięli udział  w następujących zajęciach:

– grupa wiekowa  7-8 lat kontynuowała warsztaty „Ekonomia ma wielkie oczy”. Zajęcia poprowadziły Pani dr Tatiana Kożak-Siara i Pani dr inż. Katarzyna Kucab-Bąk. Na zajęciach prowadzonych w formie wykładu i ćwiczeń młodzi studenci zdobyli wiedzę z zakresu ekonomii oraz umiejętność zauważania i rozważania elementów ekonomii na rynku i w domu. Zajęcia prowadzone były w formie zabawy, dzieci mogły pooglądać bajkę „Czerwony kapturek”, która przybliżyła im terminy związane z prowadzonymi zajęciami. Dzieci brały udział w konkursach powiązanych z tematyką zajęć oraz bawiły się w sklep.
Dzięki zabawie nauczyły się dokonywać racjonalnych zakupów orazposługiwać się środkami płatniczymi.

– grupa wiekowa 9-11 wzięła udział w warsztatach laboratoryjnych. Na zajęciach z warsztatu  „Od rośliny do leku” dzieci Pani mgr inż. Barbara Laskowska zapoznała uczestników ze  specyficznymi właściwościami roślin i ich wpływie  na nasze zdrowie. Stosowane
dziś leki podzielić można na 3 zasadnicze grupy, biorąc pod uwagę ich pochodzenie i sposób otrzymywania:

leki syntetyczne – powstałe na drodze syntezy chemicznej;

leki naturalne – otrzymywane głównie ze świata roślinnego (leki
roślinne), niekiedy zwierzęcego (np. surowice, leki krwiopochodne,
niektóre hormony) bądź z minerałów (np. kreda);

leki uzyskane za pomocą metod biotechnologicznych (insulina, interferon).

Do połowy XX w. najważniejszym źródłem leków był świat roślin, a najstarszą ich postacią zioła, czyli wysuszone i rozdrobnione części roślin.

Leczenie ziołami jest stare jak ludzkość, a jego początków należy szukać w czasach, gdy człowiek pierwotny stwierdził, że w otaczającej go przyrodzie są rośliny zdolne łagodzić cierpienia chorego.

Natomiast na warsztatach _Czy ciepło można zobaczyć/ Czy w ciemności można widzieć_ prowadzący dr inż. arch. Joanna Figurska-Dudek i
Janusz Niemiec zapoznali dzieci z działaniem kamery termowizyjnej. Dzieci na zajęciach uzyskały odpowiedź na następujące pytania:

Co to jest kamera termowizyjna?

Czy można używać termowizji w ciągu dnia?

Czy można widzieć przez ściany za pomocą kamer termowizyjnych?

Czy kamery termowizyjne mogą widzieć przez metal?

Czy obraz termowizyjny może widzieć przez szkło?

Czy kamery termowizyjne mogą widzieć przez odzież?

Czy termowizja jest niebezpieczna?

Czy kamery termowizyjne mogą widzieć przez mgłę, deszcz, kurz, dym i śnieg?

Czy kamery termowizyjne wykryją obiekty w wodzie?

Jaki jest zasięg obserwacji kamer termowizyjnych?

Jaka jest różnica między chłodzonymi a niechłodzonymi kamerami termowizyjnymi?

Czym kamery termowizyjne i noktowizyjne różnią się od siebie?

Do czego służy termowizja i jakie są jej zastosowania?

Ile kosztuje termowizja?

Ponadto podczas spotkania starano się udowodnić dzieciom, że temperatura jest miarą stopnia nagrzania ciała, związaną z cząsteczek tworzących dany układ, będąc miarą tej energii.
Zajęcia miały na celu przybliżyć słuchaczom pojęcie ciepła i temperatury. Prowadząca odpowiedziała  na pytanie, czy ciepło można zobaczyć i jak je zmierzyć. Uczestnicy zajęć rozwijali swoja twórczość  oraz zdolność logicznego myślenia. Wspólnie z młodymi studentami dowiedziono, co to jest temperatura, jaka jest różnica pomiędzy temperaturą rzeczywistą i odczuwaną. W programie znalazło
się omówienie przyrządów do pomiaru temperatury z podziałem na stykowe i bezstykowe. Zaprezentowano kilka ciekawostek, wśród których
największe zainteresowanie wzbudziła metoda pomiaru temperatury na odległość, która nie wymaga bezpośredniego kontaktu.
Zademonstrowano zastosowania kamery termowizyjnej, dzięki której możemy wykonać pomiar całego ciała lub rzeczy. Wykonano również
przykładowe zdjęcia termowizyjne uczestników. Dzieci wzięły udział w wytrzymałościowej próbie badawczej określającej wytrzymałość
próbki kamiennej na ściskanie. Zajęcia zostały przeprowadzone w formie wykładu i ćwiczeń , w których realizację oprócz Pani dr
inż. arch. Joanny Figurskiej-Dudek włączył się Pan Janusz Niemiec. Zajęcia zostały przeprowadzone przez pracowników Instytutu Inżynierii Technicznej PWSTE

– grupa wiekowa 12-15 uczestniczyła w następujących warsztatach:

1. Geodezja  Dzieci w grupie wykładowej uczestniczyły w zajęciach z
geodezji nabywając wiedzę dotyczącą następujących zagadnień:

1. Osnów geodezyjnych poziomych i wysokościowych

2. Typowych zadań dotyczących ewidencji gruntów i budynków, katastru nieruchomości, pomiarów sytuacyjno-wysokościowych, geodezji
inżynieryjno-przemysłowej, teledetekcji i fotogrametrii oraz geodezji wyższej i satelitarnej

3. Nowoczesnych instrumentów geodezyjnych, tj. zrobotyzowanych tachimetrów elektronicznych z funkcją sanowania laserowego,
niwelatorów optycznych i kodowych, wielosystemowych odbiorników GNSS oraz dronów.

Następnie  dzieci zostały podzielone na dwie grupy ćwiczeniowe uczestniczyły w zajęciach warsztatowych w trzech grupach tematycznych:

1. Zadaniem pierwszym było odszukanie „niewidzialnej linii” pomiędzy dwoma tyczkami przy użyciu węgielnicy.

2. Zadaniem drugim był pomiar wysokości dziecka przy użyciu łaty niwelacyjnej. Dzieci stając plecami do łaty nawzajem odczytywały
swoją wysokość. Zwykle odczyt z łaty niwelacyjnej geodeci odczytują w milimetrach. Czynności te miały na celu naukę zamiany jednostek z metrów na milimetry.

3. Zadaniem trzecim było odszukanie ukrytych rysunków i rebusów przy użyciu tachimetrów. Tachimetr jest to optyczny instrument geodezyjny
przeznaczony do pomiaru kątów poziomych, kątów pionowych oraz odległości. Przy odpowiednim „wycelowaniu” i ustawieniu ostrości urządzenia dzieci mogły odnaleźć i odczytać ukryte tam rebusy i rysunki

2. Praktyka zarzadzania projektami

Zarządzanie projektem to dziedzina zarządzania zajmująca się efektywnym osiąganiem celów projektów przy jednoczesnej neutralizacji
wpływu istniejących ograniczeń i ryzyka, jak również jest dziedziną zajmującą się budowaniem motywacji zespołu projektowego i właściwą komunikacją pomiędzy uczestnikami projektu. Jedną ze składowych zarządzania projektem jest praktyczna wiedza o eliminowaniu
ryzyka porażki na poziomie całego cyklu życia projektu. Ryzyko w projekcie bierze się głównie z niemożliwości wyeliminowania
niepewności związanej z przyszłymi wydarzeniami na każdym etapie projektu wynikającej z dynamiki komunikacji pomiędzy uczestnikami,
zmiennej wydajności zespołów projektowych, błędnego planowania oraz czynników otoczenia zewnętrznego.

Z innego punktu widzenia, zarządzanie projektem można zdefiniować jako naukę o definiowaniu i osiąganiu celów przy jednoczesnej
maksymalnie możliwej optymalizacji użycia zasobów (np. czasu, pieniędzy, ludzi itd.).

Zarządzanie projektem to pole działania i odpowiedzialności wielu osób w tym sponsora, kierownika projektu oraz uczestników projektu.

Ze względu na zakres uprawnień, odpowiedzialności i poziom wymaganych kompetencji najbardziej wyróżniającą się rolą w projekcie jest
rola kierownika projektu. Kierownik projektu uczestniczy bezpośrednio w
procesie zarządzania projektem, zajmuje się koordynacją zadań projektu pomiędzy uczestnikami projektu, utrzymuje motywację zespołu
projektowego, w taki sposób by zrealizować założone cele projektu eliminując po drodze występujące problemy i ryzyka. Istotnym zakresem
odpowiedzialności kierownika projektu jest również poprawna komunikacja ze sponsorem projektu i uczestnikami projektu w celu jasnego
precyzowania kierunku kolejnych zmian i zauważania nowo pojawiających się zagrożeń.

Inną istotną rolą w projekcie jest sponsor projektu, który powołuje projekt do życia. Sponsor projektu jest jednocześnie osobą
najbardziej uprawnioną do podejmowania wszelkich decyzji w projekcie, ale najczęściej podejmującą w projekcie decyzje kluczowe, w tym
również mogące redefiniować zakres, budżet lub czas realizacji projektu. Sponsor podejmuje często również decyzję, co do wyboru
kierownika projektu i przez cały czas wspiera jego osobę w trakcie realizacji projektu. Wszelkie decyzje sponsora są zawsze wiążące dla
kierownika projektu.

Wiedzę z dzieciny praktycznego zarządzania projektami przekazał uczestnikom dr Andrzej Olak.

Do pobrania:

• krzyżówka